طرز تهیه آبگوشت سنتی و یا دیزی
اجزای اصلی در تهیه آبگوشت سنتی و یا دیزی، گوشت و حبوبات هستند و با توجه به اقلیم ناحیهای که این غذا در آن پخت میشود، سایر مواد غذایی به آن اضافه خواهد شد؛ به عنوان مثال در شمال ایران سیر و در کرمان زیره را برای طعمدار کردن آبگوشت استفاده میکنند. اما وجود گوشت و حبوبات وجه تشابه تمامی آبگوشتهاست.
همانطور که میدانید آبگوشت از دو بخش درست شده است. بخش «تَر» که به آن «ترید» گفته میشود و بخش «خشک» که به «کوبیده» معروف است. عملآوردن این دو بخش هم فقط به عهده آشپز نیست، شاید بتوان گفت آبگوشت تنها غذایی است که مصرف کننده آن نیز در هرچه بهتر شدن کیفیت آن دخیل است. برای مثال اگر این دو بخش را جدا نکنیم، تبدیل به سوپی نه چندان دلچسب خواهد شد و اگر هر کدام از این دو بخش خوب عمل نیاید، یعنی کوبیده را آبدار برداریم، دیگر لطفی نخواهد داشت

.
نکاتی که به هنگام تهیه آبگوشت سنتی :
بهترین گزینه برای گوشت مصرفی در تهیه آبگوشت، گوشت گردن گوسفندی است که علاوه بر لطیف و لذیذ بودن از مقدار مناسبی چربی برخوردار میباشد. همچنین در تهیه این خوراک از گوشت با استخوان (قلم) گوسفندی و گوساله بسته به ذائقه خود میتوانید استفاده نمایید. توصیه ستاره به شما استفاده از گوشت گوسفندی به همراه مقدار کمی دنبه و یا دنبالچه برای رسیدن به طعم و ظاهر مطلوب در این غذا است.
اگر از دنبه در آبگوشت استفاده میکنید در پایان پخت آن را با نمک و پیاز بکوبید و به آبگوشت اضافه کنید.
حبوبات را به مدت ۲۴ ساعت قبل از پخت خیس کنید. به این ترتیب نفخ آنها تا حدودی کاهش خواهد یافت. در صورتی که در طول خیساندن، پوست حبوبات از آنها جدا شود و به سطح آب بیاید، مشخص میشود حبوبات کهنه هستند و باید بعد از خیساندن، آنها را در میان حولهای قرار دهید و با ساییدن تمام پوستهایشان را بگیرید البته چه بهتر که حبوبات مرغوب را در تهیه این غذا مورد استفاده قرار دهید. همچنین میتوانید برای گرفتن هرچه بیشتر نفخحبوبات، آنها را بجوشانید و کف حاصل از جوش خوردن آنها را بگیرید، سپس آنها را به آبگوشت اضافه کنید.
حبوبات مصرفی در پخت آبگوشت عبارتند از نخود و لوبیا. لوبیا انواع مختلف دارد و در مناطق مختلف ایران از انواع متفاوتی از آن در تهیه این خوراک استفاده میشود. اعم از لوبیا سفید، لوبیا چیتی، لوبیا رشتی و… البته آبگوشت را میتوانید با نخود به تنهایی بدون لوبیا نیز طبخ کنید.
بهترین ظرف برای پخت آبگوشت سنتی ، دیگ سنگی میباشد. ظروف سفالی، قابلمه چدنی و مسی نیز میتوانند گزینههای مناسبی برای تهیه این خوراک باشند.
ادویه مورد استفاده در پخت این غذا معمولا نمک، فلفل سیاه و زردچوبه میباشد. البته شما میتوانید بسته به ذائقه خود از مقدار کمی زعفران آبزده و یا گرد لیموعمانی و یا زیره برای طعمدار کردن این غذا بهره ببرید. توجه داشته باشید که اضافه کردن نمک در ابتدای پخت گوشت موجب تیرهتر شدن و دیرپز شدن آن خواهد شد.
اگر گوجه فرنگی بی رنگ بود میتوانید یک قاشق غذاخوری رب گوجهفرنگی استفاده کنید. لازم به ذکر است که در قدیم از گوجهفرنگی خشک شده برای آبگوشت استفاده میکردند به دلیل آنکه در تمام فصلها گوجهفرنگی در دسترس نبود. با این کار آبگوشت اصیلتری خواهید داشت.
سیبزمینی را با پوست به خوبی شسته و به آبگوشت اضافه کنید. در این صورت ویتامینهای موجود در زیر پوست سیبزمینی حفظ خواهد شد. و یا در صورت تمایل پوست آن را بگیرید و در مراحل پایانی به آبگوشت اضافه کنید تا پخته شود. به این نکته توجه داشته باشید که بهتر است از سیبزمینیهای با سایز کوچک در پخت آبگوشت استفاده نمایید.
سبزی خوردن در کنار این غذا بهترین گزینه برای هضم راحت این خوراک خواهد بود به ویژه برگهای نعنا تازه.
آبگوشت را با حرارت ملایم و به مدت طولانی پخت کنید. بهترین زمان پخت این غذا از شب تا صبح روی حرارت بسیار ملایم است. به این ترتیب آبگوشت به آرامی پخته میشود و خوشمزهتر خواهد شد
همراه با این آبگوشت سنتی از اکسیر سلامتی که برای سلامت بدن مقوی است استفاده نمایید و از عرق بوقناق برای درمان دیابت مصرف کنید.